Zmienne nastroje?;/

Coś mi ostatnio jest. Sama nie wiem, jak włąściwie się czuję. Raz mam świetny humor, za moment sięgam dna, nie widzę sensu życia, płaczę, drę się na wszystkich... Potem czuję cholerną pustkę i czuję, że muszę kogoś przytulić, z kimś porozmawiać. Potem np. mam zaciesz z byle gówna i chętnie wyszłabym na zewnątrz i uśmiechała się do każdego napotkanego ludzia. Za moment łapie mnie faza przemyśleń egzystencjalnych i nie wiem, co jest dla mnie dobre, a co złe. Potem staram się chwilowo żyć życiem innych i staram się wszystkich pocieszać, wyciągać z dołka, ocierać łzy. Za chwilę jakby zabieram ich emocje i znów jest źle, siedzę w kącie, nie wiem, co ze sobą zrobić, mam ochotę zakończyć wszystko raz na zawsze. Nagle wpadam na pomysł, że może nie trzeba ze sobą kończyć. Może trzeba zmienić siebie? I mam rozkminę na temat planów na przyszłość, zmiany siebie i swojego życia. Potem znów mam doła, bo dochodzę do wniosku, że się nie da, że to wszystko nie wypali, albo mam zaciesz, bo a nóż się spełni... I tak w kółko!
Czy to jest normalne? Czy moje życie jest normalne? Kiedyś ktoś mi powiedział, że takie wahania nastrojów, to może być depresja. Czy to możliwe? Czy znów mnie złapało? Ostatnio nie było najlepiej, więc nie bardzo chcę do tego wracać;/

Kochana Poppy, nie zdążyłam jeszcze dokończyć mojej specjalnej niespodzianki, więc musisz jeszcze chwilkę zaczekać;/ Mam nadzieję, że zrozumiesz;**